Wie is Gerd Baetens?
Ik ben Gerd Baetens
Ik ben de moeder van het Sarmila-project. In 1994 trokken Herwig en ik voor het eerst naar Nepal. We hadden een aantal mooie Azië reizen achter de rug en wilden daarom iets terugdoen voor Azië. De schoonheid, de eenvoud, de warme glimlach alsook de armoede hadden ons niet onberoerd gelaten. Daarom steunden we reeds enkele jaren een kind in Nepal, via een organisatie. We keken intens uit naar het bezoek aan Sarmila en haar familie in Sipadol. Teleurgesteld stelden we vast dat de steun niet doorstroomde naar haar familie, alsook niet naar een andere families in het dorp, die steun van dezelfde organisatie zou moeten ontvangen. Je kan dit naast je neer leggen en gewoon verder gaan of je kan er iets mee doen. Maar ik kon gewoonweg niet een andere kant opkijken en doen alsof er niets aan de hand was. Dus vertrokken Herwig en ik een jaar later weer naar Nepal, om de families rechtstreeks te steunen. Het was een heel bewuste keuze. We besloten om te zorgen “voor kinderen die er al zijn” Het Sarmila-project was geboren.. Als leerkracht geloven we in onderwijs als sleutel naar een beter toekomst, dus legde we de focus op onderwijs. In 1996 daarna namen we drie maanden onbezoldigde loopbaanonderbreking om in een schooltje in Bhaktapur, nabij Sipadol, als vrijwilliger les te geven. Die drie maanden waren boeiend voor het project om het land, de mensen en de cultuur beter te leren kennen.. Jarenlang reisden we één of meer keer per jaar naar Nepal en probeerden er zo lang mogelijk te blijven. Het was een zeer mooie tijd. Het lijkt of wij iets geven aan hen, maar zij schenken mij de kostbaarste stukjes in mijn leven. Ik ben Nepal ontzettend dankbaar. Herwig en ik zijn ondertussen niet langer een koppel, maar het Sarmila-project is de vrucht van ons samenzijn. We blijven zorgen voor onze kinderen.